Het boek 'Het gelukkige konijn' loopt zo goed, dat we inmiddels al bezig zijn met de voorbereiding van de tweede druk!

Deze zal van het najaar verschijnen.

Afgelopen maanden waren lekker druk met Sea Life en een hoop lezingen. Half september zijn mijn man en ik op vakantie geweest in Italie.

Net daarvoor hadden Sea Life en ik besloten dat het tijd was dat hun eigen medewerkers de trainingen overnemen. Het zijn alle ontzettend gemotiveerde mensen met een waanzinnig groot hart voor alle dieren die daar verblijven. Daar heb ik echt respect voor. Ik wens hun heel veel succes. Het was een hele bijzondere ervaring om met zulke dieren en mensen te mogen werken!

TickTock
Afgelopen dinsdag was ik bij Sea Life. Voor mij een van de minst fijne dagen in de afgelopen tijd.

Bij het naar binnengaan van het verblijf van TickTock, vond ik dat ze al anders reageerde dan normaal. Ze was wat "tammetjes" en toen ik haar het eten gaf, zwom ze na twee happen demonstratief weg. Ook het trainen verliep niet helemaal zoals ik wilde. Net toen ik weg wilde gaan, kwam mijn collega Fiona naar mij toe en die vertelde dat ik de verkeerde vis mee had gekregen. Arme TickTock - trek hebben en dan een hele zoute vis krijgen. Niet fijn voor haar. Normaal krijgt ze forel (zoet water vis).

Later ben ik teruggegaan met forel die ze gelukkig gedeeltelijk op at. Gelukkig maar, ik was even bang dat door deze fout we een stukje terug in training zouden moeten gaan. Wat doet ze het toch goed!

Sien en Saar houden hun eigen EK!

Afgelopen zondag, maandag en dinsdag vooral ook heel veel met Sien en Saar gewerkt. Ronald (die de marketing verzorgt bij Sea Life) had het idee om te kijken of we Sien een bal (oranje van kleur natuurlijk) konden laten apporteren naar het doel. Toen eenmaal bleek dat dat goed ging, heeft hij de pers ingelicht.

Sien deed het super. Terwijl ze op haar boomstam staat, vangt ze de bal en rent er vervolgens snel mee naar een doel. Na het scoren staat ze heel trots op haar achterpoten het balletje te showen . Pff wat een topscoorder is ze! Dick Jol floot wanneer het een doelpunt was. We hebben veel lol gehad, en ze werd flink toegejuicht door het publiek.

TickTock neemt weer eten aan!!
Afgelopen dinsdag was ik weer bij Sea Life en wilde ik als eerste TickTock proberen eten te geven. Voordat ik haar verblijf binnenstap – ga ik altijd even voor de ruit kijken vanaf waar het bezoek haar ook bewondert. Gewoon om te kijken in wat voor bui ze is.

De afgelopen maanden hebben Sophie Witschge en ik de opleiding tot konijnendeskundige gegeven in samenwerking met het Martin Gaus Academie.  Op 16 april hebben 12 mensen hun diploma voor konijnendeskundige mogen ontvangen. Een groot aantal zijn inmiddels hun eigen bedrijf gestart. Meer weten? Kijk bij de tab 'opleiding konijnendeskundigen' op deze site. 

Ook geinteresseerd in de opleiding? In september start er weer een nieuwe opleiding op woensdags. En per januari 2015 zal de opleiding op donderdag en vrijdag gegeven worden.

TickTock!
Terwijl ik mijn twee laatste blog artikelen nog eens doorlees, besef ik nu pas hoeveel TickTock (en wij!) weer geleerd hebben!  Als je veel met haar traint, zijn het steeds maar kleine stapjes. Maar na drie weken is het toch wel weer heel veel.

Wat ook leuk is dat ik niet meer de enige ben die met haar traint. Inmiddels trainen we met ons vieren; Mark, Fiona, Marjolein en ikzelf, en vandaag was Dave er ook bij. We zijn voor de veiligheid in haar verblijf altijd met twee mensen, waardoor ze veel aandacht krijgt en dus ook veel traint.  Zoveel dat ik vandaag voor het eerst  mijzelf afvroeg of het niet wat teveel voor haar was.

Afgelopen weken voor mijn vakantie was het nogal druk met veel lezingen en workshops, dat ik geen tijd had mijn blog bij te houden.
Het gaat echter heel erg goed bij Sea Life. Ik heb daarnet nog even mijn eigen blog teruggelezen en toen realiseerde ik mij hoe TickTock met sprongen vooruit gaat!

In de laatste week voor mijn vakantie heeft TickTock 3x in de week gegeten. Leuk om te zien dat ze nu ook wat breder wordt. Of ze verder echt groeit, dat durf ik niet te zeggen.

De vrouwtjes van de breedsnuitkaaiman worden over het algemeen niet groter dan twee meter en zelf denk ik dat TickTock ook ongeveer zo lang is. Woensdag ga ik haar eens opmeten; vanaf de buitenkant van haar verblijf moet dat goed (en: veilig) mogelijk zijn.

In de laatste week voor mijn vakantie zijn Marjolein Kenma en ik weer bij haar om haar te voeren. Terwijl zij een groot stuk vis wil aanpakken valt deze in het water. Vis wat in het water ligt, eet ze helaas niet op en moet verwijderd worden omdat anders het water vervuilt. Ik moest dus met een lange stok met net, de vis eruit halen. Dit kan behoorlijk wat stress voor haar opleveren omdat ik naast haar met een vreemd object moet werken. We besluiten er meteen een trainingssessie van te maken.

TickTock; de kaaiman
Afgelopen dinsdag ging het redelijk goed. Ik heb TickTock een target laten aanraken voordat ze eten kreeg. We oefenen in totaal 4x. Helaas was ik de laatste keer iets te langzaam met het geven van het voer. Daardoor zwom ze uiteindelijk weg. Het 5e stuk wilde ze niet meer aanpakken. Toch vind ik het niet slecht!

Dinsdag ochtend ben ik om 09.30 uur bij Sea Life. Als eerste ga ik bij TickTock kijken - ik ben zo benieuwd hoe ze het nu doet. Eenmaal bij haar verblijf aangekomen, zie ik dat ze heen en weer zwemt. Net zoals zaterdag is ze behoorlijk alert. Ik hoor bezoekers zeggen: "goh, zo heb ik haar nog nooit gezien" (kennelijk zijn dat abonnementhouders die veel langskomen).

Ik besluit om haar ademhaling te gaan tellen in "rust" - rust staat hier tussen haakjes omdat ze veel bewegelijker is dan in de afgelopen maanden.