Dinsdag
Goedemorgen allemaal. Er is zoveel gebeurt dat ik amper weet waar ik moet beginnen. Laat ik maar met Blue beginnen, want daar hebben we het het meest over. Blue gaat gelukkig weer een stuk beter. Jill en Blue zijn nu weer echt een "close" koppel en beide hebben het naar hun zin. Ik ben met training een grote stap terug gegaan, maar kan het nu langzaam weer oppakken naar het niveau van voor mijn vakantie. Het blijft een puber, dus de ene dag gaat het beter dan de andere dag.

Daarnaast heb ik voor een week een ontzettend leuk konijn in huis! Meet Luna.

Luna is een hangoor dwerg van 11 weken. Madagascar kleur. Ik heb haar gisteren van de zorgboerderij waar ze vandaan komt meegenomen. En je kan zien dat ze  vrij goed gesocialiseerd is.

Na de reis in transportkooi in de auto was ze wel even timide. Maar dat veranderde al heel snel. Ze begon binnen een half uur haar kooi te verkennen, te eten, drinken en te keutelen. Vooral het laatste is belangrijk omdat jonge konijnen vrij snel last kunnen hebben van stress en dan kunnen de darmen "stil liggen" en produceren ze geen keutels meer. Waaraan ze kunnen overlijden. Tot nu toe is ze erg levendig en bijdehand.

Aanstaande zondag ga ik naar Carlo en Irene toe (Life4you) in verband met het boek "High 5". Ik hoop dat ik dan ook iets over socialisatie kan vertellen en Luna (zoals ik haar voorlopig heb genoemd), een high five kan laten geven. Het is weer enorm genieten om dit te kunnen doen.

Socialisatie betekent het wennen aan dieren en mensen, zodat ze niet met (overmatige) angst reageert. Daarnaast ga ik haar ook habitueren, het wennen aan dingen. Denk hierbij aan geluiden, vreemde omgevingen etc. Wanneer ik met een dier naar een Televisie show ga zijn er veel dingen waar ik extra aan moet werken. Geluiden, lampen, het geven van een H5 terwijl er mensen met camera's omheen lopen, maar denk ook aan warmte. In een studio is het vrij warm. Dat betekent dat ik haar een paar dagen van te voren heel langzaam ga laten wennen aan het zijn in wat warmere omgevingen. Kortom: heel veel te doen de komende week. Terwijl ik dit schrijf zit ze sinds vanochtend in de ren vlakbij en loopt ze lekker te racen. Ik zal straks even een foto van haar maken.

Gisteren ben ik bij Sea Life Center in Scheveningen geweest. Daarbij ga ik waarschijnlijk met een aantal dieren trainen. Waarschijnlijk met de otters, een jonge octopus, een zee schildpad en een kaaiman.

Wat ga ik hen leren? Ik ga ze leren dat ze overal aangeraakt kunnen worden (verzorging), dat ze verplaatst kunnen worden zonder stress en een stukje met hen spelen als verrijking van hun leven zover ze dit nodig hebben. Binnenkort hier mee over in dit blog.

Donderdag
Gistermiddag kreeg ik een telefoon van de redactie van Life4You. Helaas gaat het feestje niet door. Omdat ik er al eerder ben geweest en daardoor de nieuwswaarde minder hoog is. Tja, dat is nu eenmaal de televisie wereld en dat hoort erbij. Wel jammer van al het trainwerk en voor Luna. Ze ging zo goed!! Maandag avond gaf ze mij voor het eerst een H5. Ze begreep het nog niet volledig maar ik vond het al zo bijzonder dat ze zich zo snel aanpaste aan haar nieuwe situatie. Ik zal haar missen!  Inmiddels heb ik haar weer teruggebracht en als iemand nog en leuk, pienter, maar ook pittige voedster wil hebben? Mail mij dan even!

Verder druk bezig met Blue en Jill. Elke dag zie ik Blue nu steeds liever worden. Je merkt dat hij steeds meer ontspant - de castratie zal daarbij zeker helpen.

Dinsdag avond gaf ik een lezing over zindelijkheid, trainen en spelen bij Sterkliniek in Hoogvliet (Mooie dierenkliniek en fijne kundige dierenartsen!). Er waren ca 20 man en weer zo enthousiast. We hebben ook best lang gediscussieerd of het al of niet castreren/steriliseren van voedsters en rammen. Zelf ben ik een grote voorstander van sterilisatie van voedsters omdat er tussen de 40 - 80 %! kans is op tumoren in de buik als ze niet gesteriliseerd worden. Een mevrouw vertelde dat een aantal jaar geleden haar konijn op de operatie tafel is overleden en dat ze daarom het niet meer aandurft - En dat begrijp ik!! - Maar gelukkig is er tegenwoordig zoveel verbeterd dat het risico gelukkig steeds kleiner wordt. Zeker als je een goede dierenarts hebt. Het blijft een operatie, maar het is toch wel een groot risico om het niet te doen.