Zaterdag, radio cappucino dag. Om 09.30 uur vertrekken we uit Den Haag naar Hilversum. Ik heb weer een beetje een stem, wel zo prettig.
Eergisteren (dag 10) niet getraind, ik was ziek.
Vandaag (dag 11) de laatste dag voordat we naar morgen in het radio programma Cappucino te zien (horen) zijn.
Daarnet ben ik als eerste met Daan begonnen. Daan was erg onrustig. Ik weet niet of mensen dit herkennen. Maar Daan heeft zoveel energie dat ik het lastig vind hem een goed leven te bieden. Elk konijn is anders. Een paar dagen terug had ik al het idee dat het geen konijn is voor een hok. Maar ook de ren (okay hij is maar een paar vierkante meter) is te klein voor hem. Je ziet dat hij veel aan de tralies bijt.
Vanochtend zag ik tot mijn verassing dat Daan uit de ren was gesprongen. Stom natuurlijk van mij, dat had ik kunnen verwachten. Beetje jammer dat het snoer van mijn videocamera is gesloopt, maar gelukkig heeft Daan, zover ik kan zien, zichzelf niet bezeerd. Geloof dat ik hem Houdini moet gaan noemen.
Vandaag heb ik hen in een ren binnen gezet. Zodat ze meer ruimte hebben en ik makkelijker kan trainen. In de ren hebben we geoefend met hierkomen, afwisselend met vingertarget en targetstick.
Bij Blue heb ik opnieuw de hele bridges en targets aangeleerd en dit keer ging het goed en in een keer; zonder dat Blue een pauze nam. Ook bij Blue kan ik nu langzaam de afstand gaan uitbouwen.
Daan (grote eter) pakte het voer meteen uit mijn hand aan. Blue vond het nog niet zo geweldig maar kruiden zoals dille, peterselie, sprietjes gras, wel.
Hallo!
Fijn dat jullie de moeite en tijd nemen om dit te lezen. Ik ga aan deze blog beginnen omdat het boek 'High Five met je konijn' vanaf volgende week in de winkels ligt. Als het goed is, helpen deze verhalen je te begrijpen wat het inhoud om konijnen te trainen.